Bodegas Alceño Bomba 2022

Het bedrijf Alceño is gesticht in 1870 en hoewel er sindsdien zeer veel vernieuwingen hebben plaatsgevonden, worden enkele houten vaten uit de begintijd nog steeds gebruikt. Alceño gebruikt niet alleen druiven van eigen percelen, maar werkt samen met andere bedrijven. Maar samenwerking vindt alleen plaats als Alceño de partners mag controleren op kwaliteit van de werkzaamheden in de wijngaard. Op deze wijze heeft Alceño de beschikking over een aantal sterk uiteenlopende wijngaarden, die variëren in hoogte, bodemsoorten en leeftijden. De meeste planten groeien in de vorm van ‘bushvine’ wat wil zeggen dat ze op zichzelf staand groeien, zonder draadgeleiding. Dit is een traditionele vorm van wijnbouw in de hete gebieden van Europa. In het Spaans heet deze vorm ‘en vaso’, wat ‘als een vaas’ betekent omdat de plant er ongeveer zo uitziet. Omdat de planten een eind uit elkaar staan kunnen ze ieder net genoeg vocht opzuigen. Bovendien wordt het bladerdak zó gesnoeid dat er een beschermend dakje boven de druiven ontstaat. Alceño vinifieert alle wijnen onder temperatuurregulatie en gebruikt voor de rijping houten vaten van allerlei formaten. 70% van de eikenhouten vaten is Frans, de overige 30% is van Amerikaanse origine.

De wijnregio Jumilla ligt in de zuidoostelijke regio Murcia. Het klimaat is er één van overgang tussen een Mediterraan en een continentaal klimaat. Het heeft daarmee lange hete zomers (tot boven de 40 graden) en koude winters (tot onder het vriespunt), maar de omstandigheden worden getemperd door de invloed van de Middellandse Zee. Het is er zeer droog met jaarlijks gemiddeld slechts 300 mm neerslag. Die valt dan wel vaak in buien die zo heftig kunnen zijn dat de druivenstokken en de druiven gevaar lopen. De bodemsoorten zijn kalkhoudend in variaties en soms hard van structuur waardoor het vocht in de bodem goed kan worden vastgehouden. Het landschap heeft brede valleien en plateaus, maar ook bergketens. De wijngaarden liggen op een hoogte die varieert tussen de 400 en 950 meter. Toen in de laatste decennia van de 19de eeuw een verwoestende phylloxera (ook druifluis genoemd) besmetting over de wereld trok en vrijwel alle druivenstokken sloopte, bleven de stokken in Jumilla gespaard. Dat zorgde voor een sterke bloei van deze wijnregio. Echter, in 1986 trof de druifluis alsnog Jumilla en daardoor werd de productie met 60% teruggebracht. Bijkomend voordeel was dat de stokken nu weer aangeplant konden worden volgens de modernste inzichten. De belangrijkste variëteit in Jumilla is Monastrell (in Frankrijk bekend als Mourvèdre); hij is uitstekend bestand tegen de hitte en droogte. 85% van de aanplant is Monastrell. Maar daarnaast mogen er veel andere rassen (zowel auto- als allochtoon) gebruikt worden om een Jumilla te mogen heten.

Dit is geen wijn voor zware gerechten; hij combineert juist erg goed bij de Spaanse tapas keuken. Uiteenlopende gerechtjes zoals gedroogde ham of een tortilla waarbij het zachte karakter van de wijn een mooie aanvulling geeft.